แสงแดดยามเช้าสาดส่องทุ่งนากว้าง สูดอากาศบริสุทธิ์ของเชียงรายเข้าปอด ชวนให้นึกถึงสมัยเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย วันนี้พิเศษกว่าทุกวัน เพราะจะเล่าเรื่องตัวเองตอนเรียนให้เด็กๆ ประถม ฟัง ตื่นเต้นผสมเกร็งเล็กน้อย จะเล่าแบบไหนให้หนูๆ สนุกและอินไปด้วย เตรียมขนม "ขันโตก" มาแจกด้วย อิอิ

ขี่มอเตอร์ไซค์คู่ใจไปโรงเรียน สายลมปะทะหน้า สดชื่นจนตื่น! เจอเด็กๆ เตรียมดอกไม้จากดอยตุง มาไหว้ครูประจำวันจันทร์ ประเพณีน่ารักๆ ที่สืบทอดกันมา ช่วยให้วันจันทร์ไม่น่าเบื่ออีกต่อไป

เข้าห้องเรียน ปลุกพลังด้วยเกม "ปริศนาชีวิตนักศึกษา" ใบ้สถานการณ์ ให้เด็กๆ ทาย สนุกจนลืมเวลา บางคนวิ่งไปหน้าห้อง แสดงท่าประกอบคำตอบ ฮากันทั้งห้อง บรรยากาศคึกคัก ชวนให้นึกถึงตัวเองสมัยเรียน มุ่งมั่น ฝันอยากเป็นครู

ถึงเวลาเล่าเรื่อง เล่าด้วยความจริงใจ ว่าตัวเองเคยเป็นเด็กเงียบๆ ชอบอ่านหนังสือ ภาษาไทยคือเพื่อนคู่คิด อาจารย์ที่ใจดีจุดประกายความรักภาษา อยากถ่ายทอดความรู้และแรงบันดาลใจให้คนอื่นบ้าง เล่าไป ยิงคำถามกระตุ้นเด็กๆ บ้าง บางคนตาโต อยากรู้อยากเห็น น่าเอ็นดูจริงๆ

พักเที่ยง ชวนเพื่อนครูเดินไป "ตลาดแม่ก๋ำ" ชิม "ข้าวแคบงาขี้หมู" ร้านเจ๊จัน สูตรเด็ดประจำอำเภอ ข้าวแคบกรอบ หอมกลิ่นงา อร่อยเพลินจนลืมนับชิ้น อิ่มท้องแล้ว เดินเล่น ชมสินค้าพื้นเมือง พูดคุยกับพ่อค้าแม่ค้า รู้สึกอิ่มใจที่ได้เรียนรู้วิถีชีวิตชุมชน

บ่ายโมง กลับมาสอน ต่อด้วยกิจกรรม "เขียนจดหมายถึงตัวเองในอนาคต" แจกกระดาษ ให้เด็กๆ เขียนเล่าความฝัน อาชีพที่อยากเป็น พร้อมเหตุผล เด็กๆ เขียนกันอย่างตั้งใจ บางคนเขียนถึงครู บอกว่าอยากเป็นครูสอนภาษาไทย บางคนเขียนถึงหมอ บอกว่าอยากช่วยเหลือคนอื่น อ่านแล้วอมยิ้มเลย! เด็กๆ ช่างมีฝันที่สวยงามจริงๆ

เลิกเรียน เดินไปช่วยยายขาย "น้ำพริกหนุ่ม" ที่ตลาดสด กลิ่นหอมพริกกระเทียม มะเขือเทศ ไข่ต้ม อร่อยแซ่บจนน้ำตาไหล ขายไป คุยกับลูกค้าไป เพลินจนเกือบลืมเวลา ยิ่งเห็นรอยยิ้มลูกค้า ชีวิตครูก็ยิ่งมีความสุข

กลับถึงบ้าน แม้จะเหนื่อย แต่ใจอิ่มเอิบ เหมือนกับวิวทุ่งนากว้างไกลยามเย็น วันนี้ ไม่ได้แค่สอนภาษาไทย แต่ยังได้ปลูกฝัน จุดประกายแรงบันดาลใจให้เด็กๆ รู้สึกภูมิใจที่เป็น "ครูเชียงราย" พรุ่งนี้ รอพบกับวันอังคาร ที่น่าตื่นเต้นไม่แพ้กัน!